• þri. 29. jún. 2010
  • Pistlar

HM barnanna

Guðrún Inga Sívertsen
gudruninga

Eins og alþjóð veit stendur nú yfir úrslitakeppni HM í knattspyrnu í Suður-Afríku.  Landsmenn eru límdir við skjáinn og allir eiga sér sín uppáhaldslið og uppáhaldsleikmenn. 

Börnin fara ekki varhluta af þessu HM-æði frekar en aðrir og reyna að leika eftir kúnstir hinna bestu.  Krakkarnir herma eftir hinum ýmsu hlutum sem leikmennirnir á HM taka upp á.  Þau sjá hetjurnar sýna listir sínar og reyna að leika þær eftir.  Þetta á ekki bara við um leikstíl eða boltatækni einstakra leikmanna, heldur sjást  ýmsir taktar sem eru kannski ekki beint hluti af leiknum. 

Nokkur lið á HM hafa t.d. stundað það að sýna samheldni með því að ganga alltaf í einum hóp af velli í hálfleik og eftir leik.  Sum liðin hafa myndað hring fyrir leikinn, einn leikmaðurinn krýpur í miðjum hópnum og allir leikmennirnir leggja hönd á höfuð þess sem krýpur í stutta stund.  Þetta gera að sjálfsögðu krakkarnir á sínum stórmótum líka. 

Á sumrin fara fram mörg svona stórmót í knattspyrnu hér á landi.  Þessi mót eru Heimsmeistarakeppnir í augum barnanna sem taka þátt.  Þau upplifa sig sem knattspyrnustjörnurnar sem þau líta svo mikið upp til.  

Ábyrgð þessara fyrirmynda er mjög mikil, hvort sem um er að ræða leikmenn á HM eða í íslensku knattspyrnunni, og mikilvægt að leikmenn geri sér grein fyrir þeirri ábyrgð.  Það er einfaldlega svo að börnin herma ekki einungis eftir listum knattspyrnumanna inni á vellinum, þau verða einnig fyrir áhrifum leikmanna, foreldra, forráðamanna og áhorfenda utan vallar og ekki síst þar er mikilvægt að þessir aðilar sýni ábyrgð gagnvart börnunum. 

Fótbolti er og á að vera skemmtun.  Þar gegnum við fullorðna fólkið lykilhlutverki.  Við verðum að stíga fram og sýna gott fordæmi með okkar framkomu.  Hjálpum börnunum að hafa gaman af fótbolta, því fótbolti er jú leikur, ansi skemmtilegur leikur.

Guðrún Inga Sívertsen

Gjaldkeri stjórnar KSÍ